27/01/2023
Σήμερα, με αφορμή τη Διεθνή Ημέρα Μνήμης για τα Θύματα του Ολοκαυτώματος και Ημέρα Μνήμης των Ελλήνων Εβραίων Μαρτύρων και Ηρώων του Ολοκαυτώματος, στρέφουμε το βλέμμα σε όλες τις μαύρες σελίδες της σύγχρονης Ιστορίας, οι οποίες δυστυχώς δεν τελείωσαν στα ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης.
Οι νοσταλγοί του πιο μεγάλου σκότους φτάνουν από το αμερικανικό Καπιτώλιο μέχρι τους δρόμους της Μπραζίλια και -μέχρι πρότινος- τα έδρανα της ελληνικής βουλής.
Φανατικοί τραμπικοί, μπολσοναριστές, χρυσαυγίτες – αλλάζουν ονόματα αλλά είναι πάντα ίδιοι. Επενδύουν στη φτώχεια και την ανάγκη, κεφαλαιοποιούν τον φόβο, μισούν τον άνθρωπο.
Απέναντι στη λήθη, αντιπαραβάλλουμε τη μνήμη, την ανθρωπιά, την αλληλεγγύη. Το οφείλουμε στα θύματα που έχασαν τη ζωή τους στα ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης, το οφείλουμε στους λαούς που παλεύουν καθημερινά με το Τέρας, το οφείλουμε στον λαό μας που ξαναμαθαίνει τα τελευταία χρόνια ότι η Δημοκρατία δεν είναι κεκτημένο αλλά καθημερινός αγώνας.
Στη συνάντηση που είχαμε λίγο πριν από την ορκωμοσία του, ο Πρόεδρος Λούλα μού είχε πει, προφητικά: «Τελειώσαμε με τον Μπολσονάρο αλλά όχι με τον μπολσοναρισμό».
Αντίστοιχα, στη χώρα μας τελειώσαμε με τη Χρυσή Αυγή αλλά όχι με τον χρυσαυγιτισμό, ο οποίος έχει πολλές μορφές και εκφάνσεις – με πιο επικίνδυνες τις κεκαλυμμένες, τις δήθεν ακίνδυνες, τις τάχα ανεκτές. Αλλά οφείλουμε να πάρουμε και τα αναγκαία θεσμικά μέτρα ώστε καταδικασμένοι εγκληματίες νεοναζί να μην έχουν ξανά τη δυνατότητα να δηλητηριάσουν τον δημόσιο βίο με τη μισαλλοδοξία τους.
Γι’ αυτό η σημερινή ημέρα είναι ημέρα επαγρύπνησης. Οι δημοκρατικοί πολίτες έχουν τα μάτια ανοιχτά.
