27/03/2022
Για την ακρίβεια και την ενεργειακή κρίση
Υπάρχουν δύο ζητήματα που πρέπει να σχολιαστούν. Το πρώτο αφορά στην καθυστέρηση λήψης μέτρων. Η ακρίβεια δεν προέκυψε από την καταδικαστέα εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία. Είναι ένα φαινόμενο για το οποίο προειδοποιούσαμε εδώ και μήνες, αλλά η κυβέρνηση τότε ισχυρίζονταν ότι είναι παροδικό. Ο κ. Σκρέκας μιλούσε για αυξήσεις των 2 με 3 ευρώ, ενώ ο κ. Μητσοτάκης έλεγε για την “καταπληκτική ποιότητα ζωής” που έχουμε στην Ελλάδα. Άρα, η καθυστέρηση ήταν κυβερνητική επιλογή.
Το δεύτερο ζήτημα αφορά στην αισχροκέρδεια. Ζήτημα το οποίο αποκαλύφθηκε στην πορεία – ακόμα και από την Καθημερινή. Αναφέρομαι στις τέσσερις εταιρείες παραγωγής ενέργειας, συμφερόντων Μυτιληναίου, Λάτση, Περιστέρη (ΤΕΡΝΑ) και της ιδιωτικοποιημένης πλέον ΔΕΗ, οι οποίες λειτουργούν στην λογική αυτών που η ίδια Κομισιόν χαρακτήρισε “ουρανοκατέβατα” κέρδη.
Για τα μέτρα αντιμετώπισης που πρέπει να ληφθούν
Σε αντίθεση με την κυβέρνηση Μητσοτάκη, η οποία δεν παίρνει κανένα ουσιαστικό μέτρο, άλλες ευρωπαϊκές χώρες αντιμετώπισαν συγκεκριμένα την ακρίβεια. 11 χώρες μείωσαν το φόρο και τον ΦΠΑ στα καύσιμα. 8 ρύθμισαν την τιμή ενέργειας στη λιανική, 5 στην χονδρική, 7 φορολόγησαν τα λεγόμενα “ουρανοκατέβατα” κέρδη. Μέτρα που και εμείς προτείνουμε από καιρό μαζί με τη μείωση του ΦΠΑ στο 6% στα είδη πρώτης ανάγκης και την αύξηση του κατώτατου μισθού στα 800 ευρώ τουλάχιστον.
Είναι προφανές ότι δεν υπάρχουν άπειροι πόροι για να διαχειριστεί μία κυβέρνηση την κρίση, αλλά το πώς θα κατευθύνει τους διατιθέμενους πόρους είναι ζήτημα προτεραιοτήτων. Για παράδειγμα, η κυβέρνηση Μητσοτάκη επέλεξε εν μέσω κρίσης να μειώσει τη φορολογία στα μερίσματα, στη συγκέντρωση κεφαλαίου, στις γονικές παροχές για μεγάλες περιουσίες, κ.λπ. Το ίδιο διάστημα εκτίναξε τους μισθούς στα golden boys της ιδιωτικοποιημένης ΔΕΗ, μοίρασε σε απευθείας αναθέσεις τουλάχιστον 6,5 δις και προχώρησε την ιδιωτικοποίηση της επικουρικής ασφάλισης. Δηλαδή μέτρα που ενισχύουν για λίγους και ισχυρούς.
Έχουμε κοστολογήσει τη μείωση του ΕΦΚ για ένα χρόνο στο 1,5 δις και σε 900 εκ. τη μείωση στον ΦΠΑ. Η φορολόγηση και μόνο των “ουρανοκατέβατων” υπερκερδών των εταιρειών παραγωγής είναι μία πηγή που θα μπορούσε να καλύψει ένα μεγάλο μέρος των προτάσεων μας. Τι περιμένει η κυβέρνηση και δεν το πράττει;
