Κύριε Μητσοτάκη, έχω την αίσθηση ότι έχει να αναγορευθεί ο πρέσβης των Ηνωμένων Πολιτειών της Ελλάδας, ο τέως πρέσβης, σε πολιτικό παράγοντα του τόπου από τα χρόνια της εμφυλιακής Δεξιάς. Από τα χρόνια του Παπάγου έχει να συμβεί αυτό. Αναγορεύσατε σήμερα τον πρέσβη των Ηνωμένων Πολιτειών σε πολιτικό παράγοντα. Σου είπα, μου είπε, τι είπε, τι δήλωσε, το διαψεύδεις, συζητάς με κλειστές πόρτες. Δεν το ήξερα. Την άλλη φορά να σας φωνάξω και εσάς να είστε μέσα, να ανοίξουν τις πόρτες όταν συζητώ με τους Πρέσβεις. Ανακοίνωση ΣΥΡΙΖΑ: «Συνάντηση του Προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξη Τσίπρα με τον Πρέσβη των ΗΠΑ στην Ελλάδα Τζέφρεϊ Πάιερ, 17.2.2022», αμέσως μετά τη συνάντηση. Τι είναι αυτά που λέτε; Τι είναι αυτά που λέτε; Δεν σας ενημερώνουν; Είναι δυνατόν να κάνει ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης συνάντηση με τον Αμερικανό πρέσβη στη Βουλή και να είναι μυστική; Και να είναι κρυφή; Είναι δυνατό να λέτε τέτοια πράγματα και να αναγάγετε σε πολιτικό παράγοντα τον Αμερικανό Πρέσβη; Ορίστε, λοιπόν. Τι λέει η ανακοίνωση που βγάλαμε; Ότι ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ επανέλαβε τη διαφωνία του κόμματος με την αναθεώρηση της ελληνοαμερικανικής αμυντικής συμφωνίας, καθώς δεν πραγματοποιείται σε αμοιβαία επωφελή βάση και αποδυναμώνει τον ρόλο της Ελλάδας ως πυλώνα ειρήνης και σταθερότητας στην περιοχή. Αυτή είναι η θέση μας, κύριε Μητσοτάκη, και στις κλειστές πόρτες και στις ανοικτές πόρτες. Το να μου κουνάτε εσείς το δάχτυλο για διπλή στάση και για «Ιανό», όπως έλεγε ο αείμνηστος πατέρας σας, και για διπροσωπία στα θέματα εξωτερικής πολιτικής πάει πολύ. Εσείς που συμμετείχατε στα συλλαλητήρια για την ονομασία της Βόρειας Μακεδονίας και όταν γίνατε πρωθυπουργός τα ξεχάσατε όλα. Και την τιμάτε και την τηρείτε και όλα τα κάνετε. Πάει πολύ. Μόνο φοβάστε να φέρετε προς ψήφιση στη Βουλή τα μνημόνια τρία χρόνια τώρα, μην τυχόν και καταψηφίσει η μισή Κοινοβουλευτική σας Ομάδα. Εν τοιαύτη περιπτώσει, εδώ το κρίσιμο θέμα, το οποίο δεν καταλαβαίνετε, είναι ότι εμείς ναι, διαπραγματευτήκαμε. Μας κατηγορήσατε: «Τα διαπραγματευτήκατε εσείς;». Ναι, εμείς τα διαπραγματευτήκαμε. Και ήλθατε να με κατηγορήσετε εδώ για υποκριτικό αντιαμερικανισμό. Πότε επιτέλους θα καταλάβετε; Πόσες δεκαετίες θα πάρει για να το καταλάβει αυτό η ελληνική Δεξιά; Τα ίδια που λέγατε το ’90, τα ίδια λέτε και τώρα και το είπατε με περηφάνια, λες και εμένα θα με προσβάλει που με κατηγορήσατε ότι «έχετε την ίδια στάση που είχε ο Ανδρέας Παπανδρέου το ‘90». Δεν με προσβάλλει, κύριε Μητσοτάκη. Η προοδευτική και δημοκρατική παράταξη στον τόπο έχει μια ενιαία πατριωτική στάση στα ζητήματα αυτά. Εσείς δεν το κατανοείτε. Αλλά ξεπεράσατε τον πατέρα σας. Τον ξεπεράσατε τον αείμνηστο. Τουλάχιστον ο πατέρας σας έφερε και ένα δισεκατομμύριο, έβαλε και κάποιους όρους, αρνήθηκε τη δωδεκαετή συμφωνία. Εσείς τα δώσατε όλα. Όλα τα δώσατε. Είπατε κάτι, κύριε συνάδελφε; Εντάξει. Έχετε περάσει από πολλά κοινοβουλευτικά έδρανα εσείς. Ήσασταν στο Ποτάμι, τώρα είστε στη Νέα Δημοκρατία. Με το καλό βεβαίως να «πηδάτε» από το ένα κόμμα στο άλλο. Εν τοιαύτη περιπτώσει, είναι υποκρισία να μιλάτε εσείς για διπλή γλώσσα στα θέματα της εξωτερικής πολιτικής. Θέλω να σας εξηγήσω με όση καλή διάθεση διαθέτω ότι δεν είναι ζήτημα συγκυρίας το ότι διατηρούμε αυτήν τη θέση και στάση. Δεν έχουμε ανάγκη εμείς να το παίζουμε ούτε φιλοαμερικανοί ούτε αντιαμερικανοί για να παίρνουμε ψήφους. Ούτε να το παίζουμε φιλοαμερικανοί για να δίνουμε τη μισή Ελλάδα για να συνομιλούμε με τους Αμερικανούς, ούτε αντιαμερικανοί για να παίρνουμε ψήφους. Δεν έχουμε ανάγκη, διότι δεν έχουμε να αποδείξουμε τίποτα. Εμείς στηρίζουμε και προστατεύουμε επί της ουσίας τα ελληνικά συμφέροντα. Δεν εξυπηρετούμε τα συμφέροντα άλλων χωρών, ακόμα και σύμμαχων. Δεν εξυπηρετούμε τα αμερικανικά συμφέροντα με αντάλλαγμα θολές υποσχέσεις ότι στο μέλλον θα στηρίξουν την Ελλάδα κάποια στιγμή ή ότι θα πουν και δυο καλές κουβέντες για τα κυριαρχικά μας δικαιώματα. Εδώ είναι η ουσιαστική διαφορά μας. Ναι, πράγματι, επί ΣΥΡΙΖΑ έγιναν πάρα πολύ ουσιαστικά βήματα. Είχαμε απόλυτη αίσθηση της ευθύνης να υπερασπιστούμε την εθνική γραμμή και είχαμε πατριωτική αίσθηση της ευθύνης και προχωρήσαμε σε επιλογές που ενίσχυσαν τον ρόλο της χώρας διεθνώς και τα κυριαρχικά μας δικαιώματα. Ξέρετε πολύ καλά ότι επί ΣΥΡΙΖΑ καθιερώθηκε ο στρατηγικός διάλογος και το σχήμα 3 + 1. Επί ΣΥΡΙΖΑ προωθήθηκε και στηρίχθηκε όσο ποτέ άλλοτε ο αγωγός EastMed. Επί ΣΥΡΙΖΑ πέρασε το EastMed Act που πίεζε το State Department για πρώτη φορά να καταγράψει τις τουρκικές παραβιάσεις και να άρει το εμπάργκο όπλων στην Κύπρο. Επί ΣΥΡΙΖΑ προχώρησαν επενδύσεις αμερικανικές όπως το FSRU που εγκαινιάσατε προχθές. Καλά κάνατε και το εγκαινιάσατε, αλλά είπατε «δικό μας έργο». Επί ΣΥΡΙΖΑ προχώρησε αυτό. Μαζί με τον Μπορίσοφ το υπογράψαμε πάνω. Εγκαινιάσατε και τα Ναυπηγεία της Σύρου. Επί ΣΥΡΙΖΑ έγινε και αυτό το έργο. Η Ελλάδα και κάθε Έλληνας πρωθυπουργός, κύριε Μητσοτάκη, οφείλει να διαπραγματεύεται με τις Ηνωμένες Πολιτείες για την ενίσχυση των διμερών μας σχέσεων, αλλά σε αμοιβαία επωφελή βάση. Για εμάς αμοιβαία επωφελής βάση συνεργασίας στον τομέα της άμυνας είναι η εξασφάλιση ανταλλαγμάτων και εγγυήσεων σε σχέση με τα αμυντικά συμφέροντα της χώρας. Θέλω να επιμείνω σ’ αυτό το κρίσιμο κατά την άποψή μου ζήτημα. Το κρίσιμο ζήτημα τούτη την ώρα είναι ότι υπογράφεται μια συμφωνία που τα δίνει όλα –επαναλαμβάνω- χωρίς να παίρνετε εγγυήσεις ασφαλείας για τη χώρα. Αυτό είναι το κρίσιμο ζήτημα. Για άλλη μια φορά αρνηθήκατε να σχολιάσετε ή έστω να διαψεύσετε, παρά επιμείνατε στο ίδιο ψέμα για πενταετή συμφωνία. Εδώ είναι η συμφωνία. Δεν είναι πενταετής η συμφωνία. Είναι επ’ αόριστον. Το είπε ο υπουργός Εξωτερικών των Ηνωμένων Πολιτειών μπροστά στον κ. Δένδια. Είναι επ’ αόριστον η συμφωνία. Εν τοιαύτη περιπτώσει, κατά τη γνώμη μου το κρίσιμο –θέλω σ’ αυτό να επικεντρωθώ στη δευτερομιλία μου στα τέσσερα-πέντε λεπτά που έχω ακόμα για να κλείσω- είναι το εξής: Εφόσον δεν αποδέχεστε την πρότασή μου να πάτε στις Ηνωμένες Πολιτείες κρατώντας ως διαπραγματευτικό όπλο την αναστολή της κύρωσης αυτής της συμφωνίας, ώστε να διεκδικήσετε και να ξεκαθαρίσετε το ζήτημα με τον εκσυγχρονισμό 80 και την απόδοση 40 νέων F-16 στην Τουρκία, που είναι κρίσιμο κατά την άποψή μου ζήτημα και εκ των πραγμάτων εκεί τίθεται ο πήχης του ταξιδιού σας, τουλάχιστον δεσμευθείτε εδώ ότι ακούγοντας και ερμηνεύοντας τη βούληση της συντριπτικής πλειοψηφίας της Εθνικής Αντιπροσωπείας, θα θέσετε επιτακτικά το ζήτημα αυτό στον Αμερικανό Πρόεδρο. Μην ψάχνετε να βρείτε δικαιολογίες για το 2017 και τα F-35, δικαιολογίες για να μη θέσετε το θέμα. Το 2017 είχε προχωρήσει η συμπαραγωγή. Ήταν συμπαραγωγή της Τουρκίας τα F-35 και γνωρίζετε πάρα πολύ καλά τις προσπάθειες που έκαναν –θα το ομολογήσω- όλες οι κυβερνήσεις, η προηγούμενη από εμάς, η δική μας και η δική σας, τις συνομιλίες με ανθρώπους του Κογκρέσο για να μπλοκαριστεί αυτή η υπόθεση της αγοράς F-35 από τη γείτονα. Είναι γνωστά αυτά, αλλά γιατί αναδεικνύετε το ζήτημα αυτό ως δικαιολογία; Δεν θα βάλετε εσείς το ζήτημα των F-16; Ή μήπως έπρεπε εγώ τότε να πω στην αμερικανική κυβέρνηση «μη μου εκσυγχρονίσεις τα F-16 εμένα αν δεν μπλοκάρεις τα F-35 στην Τουρκία»; Αυτό μου ζητάτε; Αυτό λέτε ότι ήταν το σωστό; Μην υπεκφεύγετε, λοιπόν, απ’ αυτό. Αυτό είναι το κρίσιμο θέμα που θέλει να ακούσει ο ελληνικός λαός σήμερα. Αυτό που θέλει να ακούσει από εσάς ο ελληνικός λαός σήμερα είναι αν θα θέσετε επί τάπητος την ακύρωση από τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής της πώλησης F-16 στην Τουρκία στο ταξίδι σας μεθαύριο στην Ουάσιγκτον, αν θα ζητήσετε επιτακτικά την ευθεία καταδίκη των τουρκικών υπερπτήσεων. Αλλά και να μας εξηγήσουν υπό ποιες προϋποθέσεις βλέπουν την ενσωμάτωση της Τουρκίας στη νέα ενεργειακή αρχιτεκτονική της περιοχής μας. Χωρίς να είναι προϋπόθεση η τήρηση των αρχών καλής γειτονίας; Αυτά είναι τα κρίσιμα θέματα που περιμένει να ακούσει από εσάς ο ελληνικός λαός. Δεν θέλω να το επαναλάβω. Είπα και στην πρωτομιλία μου ότι είναι αξιακή η διαφορά αυτή. Είπατε: «Δεν είναι επιλογή να είμαστε φυλάκιο λόγω της γεωστρατηγικής θέσης». Μα, η γεωστρατηγική θέση σού δίνει τη δυνατότητα είτε να είσαι φυλάκιο είτε να είσαι γέφυρα και να είσαι πυλώνας σταθερότητας και ειρήνης. Η γεωστρατηγική θέση το δίνει αυτό. Σε καμία περίπτωση, όμως, δεν κερδίζουμε τίποτα από το να είμαστε αφύλακτο φυλάκιο. Αναφερθήκατε στο 1990. Ξέρετε, κάποιες φορές μού κεντρίζει το ενδιαφέρον να παρακολουθώ, να διαβάζω Πρακτικά, ιδιαίτερα σε θέματα εξωτερικής πολιτικής. Διαβάζω τις αντιπαραθέσεις πολιτικών αρχηγών σε κρίσιμα θέματα, γιατί από την ιστορία μπορεί κανείς να μάθει και για το παρόν και για το μέλλον. Ανέτρεξα στην αντίστοιχη συζήτηση στη Βουλή το 1990. Τότε λοιπόν, όταν ο αείμνηστος Κωνσταντίνος Μητσοτάκης είχε χαρακτηρίσει «Ιανό» τον αείμνηστο Ανδρέα Παπανδρέου, ο Ανδρέας Παπανδρέου του απάντησε ότι η διαπραγμάτευση με την αμερικανική υπερδύναμη επιβάλλεται από τα συμφέροντα της Ελλάδας, αλλά ότι σε αυτό το πλαίσιο επιλογές της χώρας είναι ένα νόμισμα που έχει δύο όψεις: Η μία όψη είναι να αναγνωρίσεις ότι εφόσον ο άλλος είναι υπερδύναμη, θα κάνουμε ό,τι μας πει, θα τα δώσουμε όλα. Αυτό είναι η μία όψη του νομίσματος. Έτσι είχε πει. Η άλλη όψη του νομίσματος, που είναι υπαρκτή –είχε πει-, είναι να πεις ότι η Ελλάδα έχει προσφέρει αγώνες, ήταν παρούσα σε δύο πολέμους, η Ελλάδα ουδέποτε διεκδικεί χώρο που να μην είναι δικός της, αλλά προασπίζει με περηφάνια και αποφασιστικότητα τα εθνικά μας σύνορα και τα κυριαρχικά της δικαιώματα. Αυτή η περήφανη Ελλάδα λοιπόν μπορεί να πει στην Αμερική: Αν σου προσφέρουμε διευκολύνσεις, βάσεις ορισμένης μορφής, τις οποίες θα κουβεντιάσουμε, θα μας παράσχεις επιτέλους κάλυψη από την επιθετικότητα της συμμάχου μας Τουρκίας και στο Αιγαίο και στην Κύπρο. Ναι ή όχι; Θα προστατευθούν τα εθνικά μας συμφέροντα; Εάν όχι, τότε η μικρή Ελλάς λέει: Δεν μπορώ να υπογράψω. Το ένα –είχε πει- είναι εκβιασμός, το άλλο είναι διάλογος και υπάρχει πολύ μεγάλη διαφορά απέναντι στις δύο όψεις του νομίσματος. Και λέω ότι, ναι, είναι επίκαιρα αυτά τα λόγια σήμερα. Είναι επίκαιρα. Δύο λογικές, δύο στρατηγικές συγκρούονται και σήμερα. Και αναρωτιέμαι –θα μιλήσετε, κύριε Κατρίνη, μετά εσείς, δυστυχώς δεν θα μπορέσω να σας ακούσω, έχω μια ανειλημμένη υποχρέωση- και περιμένω να μας πείτε. Δεν έχει νόημα μονάχα να έχετε ταμπέλες, τον πράσινο ήλιο και το όνομα ΠΑΣΟΚ να τα επιστρέφετε. Ακούω ότι θα ψηφίσετε αυτή τη Συμφωνία, παρά το γεγονός ότι γνωρίζετε ότι και τα δίνει όλα χωρίς να παίρνει τίποτα, αλλά και το γεγονός ότι –βγήκε χθες αυτή η είδηση- η κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών –προσέξτε, όχι το Κογκρέσο, η κυβέρνηση- προκρίνει την πώληση F-16 στην Τουρκία. Περιμένω να σας ακούσω και εσάς γιατί όλοι κρινόμαστε από τις θέσεις και από τις στάσεις μας και απέναντι στην Ιστορία και για το χθες και για το σήμερα και για το αύριο. Κύριε Μητσοτάκη, ξεκινήσατε την ομιλία σας, όπως συνηθίζετε, με ένα απόφθεγμα του Μαρκ Τουέιν. Είχε πει και κάτι άλλο, όμως. «Πίστη στην πατρίδα πάντα, πίστη στην κυβέρνηση μόνο όταν το αξίζει». Και δυστυχώς εσείς αποδεικνύετε, μέρα με τη μέρα, ότι δεν το αξίζετε. Και ούτε ο ελληνικός λαός αξίζει μια κυβέρνηση, η οποία τον οδηγεί από ήττα σε ήττα: και κοινωνική και εθνική.
