21/2/2024
Το παρόν νομοσχέδιο αποτελεί την 17η τροποποίηση των κωδίκων μέσα σε πέντε χρόνια και έπειτα από τις εκτενέστατες αλλαγές που προέκυψαν από τον 4855/2021. Η κυβέρνηση αποδέχεται πλήρως την αποτυχία της και δεν έχει το πολιτικό θάρρος να την παραδεχτεί.
Πρόκειται για μια σαφή δεξιά αντιμεταρρύθμιση και μια στρατηγικής σημασίας απόκλιση από τις θεμελιώδεις αρχές του φιλελεύθερου ποινικού δικαίου, μια αναχρονιστική αλλοίωση που καταστρατηγεί το μεταπολιτευτικό κεκτημένο και τα ευρωπαϊκά πρότυπα.
Έγκριτοι νομικοί της χώρας, περιγράφουν το νομοθέτημα ως ‘’ποινικό λαϊκισμό’’ αφού η κυβέρνηση αποπειράται την εμπλοκή της ποινικής καταστολής με τον θεατρικό της χαρακτήρα, ώστε να διατηρήσει παραλυτικές ισορροπίες, με υπερσυντηρητικά ακροατήρια
Η κυβέρνηση επικαλείται μια υποκριτική ευαισθησία για τα θύματα και την ατιμωρησία. Αναφέρεται στην ατιμωρησία της υπόθεσης των Τεμπών; Στην ατιμωρησία της υπόθεσης των υποκλοπών; Στην ατιμωρησία των ενόχων για την διόγκωση του οργανωμένου εγκλήματος;
Η κυβέρνηση εισάγει ένα τιμωρητικό σύστημα με άξονες την αυστηροποίηση των ποινών και την συμφόρηση των σωφρονιστικών ιδρυμάτων κράτησης. Πώς σκοπεύει να αντιμετωπίσει τη συμφόρηση; Με το άνοιγμα νέων φυλακών δημόσιων ή ιδιωτικών;
Να αποδεχτεί η Κυβέρνηση την τροπολογία του ΣΥΡΙΖΑ Π.Σ για την αναγνώριση του όρου γυναικοκτονία από την ελληνική έννομη τάξη.
Αποστολή του ποινικού δικαίου είναι να προστατεύσει με το όπλο της ποινής θεμελιώδεις αξίες της κοινωνίας απολύτως απαραίτητες για την ομαλή κοινωνική συμβίωση, να αναδεικνύει την έννοια της επιείκειας και να υπενθυμίζει τη σημασία της νηφαλιότητας αντί της αγοραίας αντίδρασης. Η Κυβέρνηση χρειάζεται επανάληψη.
