Ένα κορίτσι 18 χρόνων κατήγγειλε πως ήταν αιχμάλωτη στα χέρια ενός αστυνομικού, ο οποίος την χτυπούσε, την βίαζε και την εξέδιδε στην περιοχή της Ηλιούπολης. Το θύμα κατάφερε να δραπετεύσει και να ζητήσει βοήθεια από εργαζόμενη γειτονικής καφετέριας. Αφού ενημερώθηκαν οι αστυνομικές αρχές για το περιστατικό, μεταφέρθηκε στο Αστυνομικό Τμήμα Ηλιούπολης και στην συνέχεια στο Τμήμα Εσωτερικών Υποθέσεων.
Οργή προκαλεί το γεγονός πως, παρά την 12ωρη εξαντλητική ανάκριση της 18χρονης, δεν έλαβε καμία ιατρική φροντίδα και της απαγορεύτηκε να μιλήσει με τη συνήγορό της, έπειτα από καταγγελία της τελευταίας. Μάλιστα μετά την πολύωρη ανάκρισή της, αλληλέγγυος κόσμος που συγκεντρώθηκε στο χώρο, την είδε να μεταφέρεται με αυτοκίνητο από την Αστυνομία, προς άγνωστη κατεύθυνση, για να μεταφερθεί στο Νοσοκομείο ώρες αργότερα.
Στην υπόθεση εμπλέκεται και ο πατέρας της κοπέλας, ο οποίος επίσης την κακοποιούσε σεξουαλικά από την ηλικία των 11 μέχρι 17 ετών. Σημειώνεται ότι συνελήφθη και αυτός.
Το περιστατικό αυτό δεν αποτελεί ένα μεμονωμένο συμβάν: Συνιστά ένα ακόμη περιστατικό που προστίθεται στη λίστα των βιασμών, των κακοποιήσεων, των γυναικοκτονιών, που τελευταία τείνουν να γίνουν η «νέα κανονικότητα». Είναι σαφές πως, αν δεν είχαν κινητοποιηθεί άμεσα διάφορες φεμινιστικές συλλογικότητες και ανδεν είχε δοθεί η μάχη από τον απλό κόσμο στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, η υπόθεση θα είχε θαφτεί – όπως, δυστυχώς, έχει συμβεί με τόσες άλλες.
Αναδεικνύεται για ακόμη μία φορά η διαρκής κατρακύλα και απώλεια αξιοπιστίας της Ελληνικής Αστυνομίας επί ημερών Μητσοτάκη και Χρυσοχοΐδη. Ξετυλίγεται μπροστά μας ακόμη μια υπόθεση συγκάλυψης, με τις ευθύνες να τους βαραίνουν κατ’ αποκλειστικότητα. Ο τρόπος αυτός αντιμετώπισης είναι δυστυχώς ο συνηθισμένος και είναι αυτός που κάνει τα θύματα να σιωπούν προκειμένου να αποφύγουν την στοχοποίηση.
Οφείλουμε να δημιουργήσουμε με όλες μας τις δυνάμεις ένα πλαίσιο προστασίας μέσα από δράσεις και κινητοποιήσεις, έτσι ώστε οι κακοποιημένες γυναίκες όταν αποφασίσουν να ζητήσουν βοήθεια, να έχουν την απαραίτητη ανακούφιση και προστασία, όχι να βρίσκονται μπροστά σε τείχος αποσιώπησης, αδιαφορίας, ακόμα και στοχοποίησης.
Η Ελλάδα πρέπει να ακολουθήσει την Ευρωπαϊκή προοπτική και να τηρεί απαρέγκλιτα κάθε κανόνα του Δικαίου των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
Ο αγώνας κατά της έμφυλης βίας σε όλες τις μορφές της, είναι καθημερινός και συνεχής.
Προϋποθέτει αλληλεγγύη και συσπείρωση όλων των προοδευτικών δυνάμεων, με πρακτικές που θα οδηγούν στην ουσιαστική ισότητα των φύλων.
Ήρθε η ώρα να δράσουμε δυναμικά και συλλογικά. Με πράξεις, με έργα, με διαρκή αναζήτηση της αλήθειας και της διαφάνειας.
